မႏၱေလးေထာင္ထဲေရာက္ေနတ့ဲ သံဃာတစ္ပါးဖဲြ႔ခ့ဲတ့ဲကဗ်ာ လုိ႔ ဆုိတယ္။ သြားၾကည့္ၾကပါဦး။
http://bigbbrown.blogspot.com/2007/12/silent-leader-poet-min-set.html
1/25/08
poet monk in Mdy prison
သာသနာညစ္ႏြမ္းေစမႈျဖင့္ ဖမ္းဆီးခံထားရသည့္ သက္ႀကီးသံဃာမ်ားႏွင့္ သီလရွင္မ်ား ေထာင္တြင္း က်န္းမာေရးဆိုးရြား
19 January 2008ဦးသားညြန္ဦး VOICE OF AMERICA
ၿပီးခဲ့တဲ့ စက္တင္ဘာလ ဗုဒၶဘာသာ သံဃာေတြ ဦးေဆာင္ၿပီး ဆႏၵျပခဲ့ၾကတာကုိ စစ္အစုိးရကေန အၾကမ္းဖက္ ႏွိမ္နင္းၿပီးတဲ့ေနာက္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြ အေတာ္မ်ားမ်ားကုိ လုံၿခံဳေရး အာဏာပုိင္ေတြက ၀င္ေရာက္စီးနင္းၿပီး သံဃာေတာ္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္း အဖမ္းခံ ခဲ့ရပါတယ္။
ဒီလုိ ဖမ္းတဲ့ ဆီးတဲ့အထဲ ေျမာက္ဥကၠလာပ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းတစ္ခုက သက္ႀကီးရြယ္အုိ သံဃာေတာ္ေတြ၊ သီလရွင္ေတြလည္း အဖမ္းခံခဲ့ရၿပီး သူတုိ႔ကုိ သာသနာ ညစ္ႏြမ္းမႈဆုိတဲ့ ပုဒ္မေတြနဲ႔ တရားစြဲဆုိ ထားတယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သံဃာေတာ္ေတြကေတာ့ သူတုိ႔ကုိ မတရား စြပ္စြဲ ခံရထားရတယ္လုိ႔ ဆုိၿပီး ေထာင္ထဲမွာ လူ၀တ္လဲခံရေပမယ့္ ရဟန္းသိကၡာ မခ်ထားဘူးလုိ႔လည္း သိရပါတယ္။
ဒီသံဃာေတြ၊ သီလရွင္ေတြဟာ နဂုိကတည္းက ဆင္းရဲႏြမ္းပါးတဲ့အျပင္ အသက္အရြယ္ ႀကီးတာေၾကာင့္ အခုေထာင္ထဲမွာ က်န္းမာေရး ခ်ိဳ႕တဲ့မႈေတြ ျဖစ္ေနတယ္လုိ႔ သူတုိ႔ရဲ႕ အမႈကုိ လုိက္ေပးေနတဲ့ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕က ေရွ႕ေန ဦးဖုိးျဖဴက ေျပာပါတယ္။ ဒါနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ ဦးသားညြန္ဦးက ေရွ႕ေန ဦးဖုိးျဖဴကုိ ေမးျမန္းေတာ့ ေရွ႕ေနဦးဖုိးျဖဴက အခုလုိ ရွင္းျပပါတယ္။
“ရဟန္းေတာ္ ၇ ပါး၊ သီလရွင္ စုုစုေပါင္း ၇ ပါးပါတယ္၊
ဦးအာနႏၵ သက္ေတာ္ ၆၁ ႏွစ္၊ ၀ါေတာ္ ၄၀၊ ေနာက္တစ္ခါ
ဦး၀ိမာလ သက္ေတာ္ ၆၆ ႏွစ္၊ ေနာက္တစ္ပါးက
ဦးပညာနႏၵ၊ ေနာက္တစ္ပါးက်ေတာ့
ဦးကုသလ၊ သက္ေတာ္ ၆၃ ႏွစ္၊
ဦးနာရ၀ရ၊ သက္ေတာ္ ၆၉ ႏွစ္၊
ဦး၀ိသုတိ၊ သက္ေတာ္ ၅၃ ႏွစ္၊
ဦးပညာသာမိ၊ သက္ေတာ္ ၅၃ ႏွစ္၊
အဲဒါက ရဟန္းေတာ္ေတြပါခင္ဗ်။ ေနာက္ၿပီးက်ေတာ့
ေဒၚပညာသိဂႌ သက္ေတာ္ ၅၄ ႏွစ္၊
ေဒၚစိတၱတိ သက္ေတာ္ ၃၂ ႏွစ္၊
ေဒၚေထရီ သက္ေတာ္ ၇၀၊
ေဒၚ၀ဏၰ သက္ေတာ္ ၆၇ ႏွစ္၊
ေဒၚပုဏၰမီ သက္ေတာ္ ၈၀၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့
ေဒၚသိဂႌ သက္ေတာ္ ၆၄ ႏွစ္၊
ေဒၚသီလနႏၵီ သက္ေတာ္ ၄၈ ႏွစ္၊
အဲဒီထဲကမွ ဦးအာနႏၵနဲ႔ ဦးနာရ၀ရတုိ႔က ေလျဖတ္ၿပီးေတာ့ ရုံးေပၚကုိ အမႈ လာရင္ဆုိင္ေနရတယ္ ခင္ဗ်။ သက္ေတာ္ ၇၀ ျဖစ္တဲ့ ေဒၚေထရီနဲ႔ သက္ေတာ္ ၈၀ ရွိတဲ့ ေဒၚပုဏၰမီတုိ႔ကလည္း ေတာ္ေတာ္ က်န္းမာေရး အေျခအေန ဆုိးေနတယ္ခင္ဗ်။ ရံုးေတာ္ကို ဖ်ားဖ်ားႀကီးနဲ႔ပဲ လာတက္ေနရတယ္။ ရုံးခ်ိန္း ခ်ိန္းလုိက္တာ ၁၀ ႀကိမ္မွာမွ ေလာေလာဆယ္ထိ သက္ေသ တစ္ေယာက္ပဲ စစ္ရေသးတယ္ခင္ဗ်။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ နာမက်န္းျဖစ္ေနတဲ့၊ ေလျဖတ္ေနတဲ့ အေနအထားမ်ိဳးနဲ႔ ေဆး၀ါးေတြလည္း မရရွိဘဲနဲ႔ ရုံးတက္ေနရတယ္လုိ႔ က်ေနာ္ သိရပါတယ္။ အဲဒီအမႈကုိ က်ေနာ္ မေန႔ကပဲ ဒီအမႈကုိ က်ေနာ္ လက္ခံလုိက္တယ္ခင္ဗ်။”
အခု ဒီဘုန္းႀကီးေတြ၊ သီလရွင္ေတြကုိ သာသနာညိဳးႏြမ္းမႈနဲ႔ တရားစြဲထားတယ္ ဆုိေတာ့ သူတုိ႔ကေရာ ဘာေတြမ်ား လုပ္ခဲ့လုိ႔လဲခင္ဗ်။ -
“စြပ္စြဲခ်က္ေတြေတာ့ ရွိပါတယ္၊ ေက်ာင္းတုိက္ကုိ အခေၾကးေငြ ယူၿပီးေတာ့ လက္ခံတယ္၊ ေနာက္ ရဟန္း ရက္ခ်ဳပ္ အတုေတြ ကုိင္ေဆာင္ထားတယ္။ ေနာက္ ကုိယ္ရင္ႀကီးမ်ားကုိ ရဟန္းအျဖစ္ အေယာင္ေဆာင္ထားတယ္လုိ႔ သူတုိ႔က အဲလုိ စြပ္စြဲထားပါတယ္ခင္ဗ်၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ဆင္ဆာမဲ့ ဗီဒီယုိေတြ၊ ညစ္ညမ္းဗြီဒီယုိေတြလည္း သိမ္းဆည္းထားတာကုိ ေတြ႔ရတယ္ခင္ဗ်။ ကုိယ္ေတာ္ႀကီးေတြကုိ ေမးတဲ့အခါက်ေတာ့ သူတုိ႔ေက်ာင္းအေနနဲ႔ ဒါမ်ိဳးေတြ မရွိပါဘူး၊ သူတုိ႔ေတြ ဒါမ်ိဳးေတြလုပ္တဲ့ သူေတြ မဟုတ္ပါဘူး၊ သက္ေတာ္၀ါေတာ္ေတြလည္း အလြန္ႀကီးေနပါၿပီ။ ဒါေၾကာင့္မုိလုိ႔ ဒါမ်ိဳးေတြလည္း မၾကည့္ပါဘူး၊ ၾကည့္ရေအာင္ ဘာစက္မွလည္း မရွိပါဘူးလုိ႔ ေျပာတယ္။ က်ေနာ္ကလည္း ေက်ာင္းတုိက္ကုိ သြားၾကည့္တယ္ခင္ဗ်။ ေက်ာင္းတုိက္က သစၥာသရဖူ ေက်ာင္းတုိက္၊ အာသာ၀တီ ေက်ာင္း၀င္းထဲမွာ ရွိတယ္၊ ေျမာက္ဥကၠလာ။ ေက်ာင္းက ေတာ္ေတာ္ ဆင္းရဲပါတယ္ခင္ဗ်။ အဲလုိမ်ိဳး အေပၚစက္ေတြ၊ ေအာက္စက္ေတြ အဲလုိမ်ိဳးၾကည့္လုိ႔ရတဲ့ ေက်ာင္းမ်ိဳးလည္း မဟုတ္ဘူးခင္ဗ်။”
ဟုတ္ကဲ့၊ ဘုန္းႀကီးေတြက်ေတာ့ ဒီျပစ္မႈနဲ႔ေပါ့၊ သီလရွင္ေတြက်ေတာ့ ဘာျပစ္မႈနဲ႔ စြဲခ်က္ တင္ထားပါသလဲ။ -
“ဟုတ္ကဲ့၊ သီလရွင္ေတြကုိလည္း ဒီျပစ္မႈထဲမွာပဲ တတြဲတည္းပဲ စြဲဆုိထားတယ္ ခင္ဗ်၊ သီလရွင္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ သီးျခား ဘာမွ သက္ေသခံ ပစၥည္း အေနနဲ႔ သိမ္းဆည္းထားတာေတာ့ မရွိပါဘူး ခင္ဗ်ာ။”
ဟုတ္ကဲ့၊ သူတုိ႔ကုိ ဘယ္အခ်ိန္တုန္းက စၿပီးေတာ့ ဖမ္းတာလဲခင္ဗ်။ -
“သူတုိ႔ကုိ ၂၈ ရက္ေန႔ ၉ လပုိင္းက စဖမ္းတယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။”
အဲဒီေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ ဒီ စက္တင္ဘာ လႈပ္ရွားမႈေတြ ျဖစ္ေနတဲ့ကာလေပါ့။
“ဟုတ္တယ္၊ ဟုတ္တယ္၊ အဲဒီအထဲမွာပဲ၊ ဒီေက်ာင္းတုိက္ကုိ မသကၤာလုိ႔ ဆုိၿပီး ၀င္ဖမ္းတဲ့ အခါက်ေတာ့ တကယ့္ ရဟန္းပ်ိဳေတြ၊ တက္ၾကြစြာ လႈပ္ရွားေနတဲ့ ရဟန္းပ်ိဳေတြ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ဒီေလာက္ သက္ေတာ္ေတြ ႀကီးေနတဲ့ ရဟန္းေတာ္ႀကီးေတြပဲ ရွိတယ္။ ဘယ္သူေတြမွလည္း ရွိတာမဟုတ္ဘူးခင္ဗ်။”
ဒီဘုန္းႀကီးေတြက ၿပီးခဲ့တဲ့စက္တင္ဘာ ရဟန္းသံဃာေတြ ဆႏၵျပတုန္းက ပါ၀င္ခဲ့ဖူးလား။ -
“ကုိယ္ေတာ္တုိ႔ ဘာေတြ လုပ္ခဲ့လဲဆုိၿပီး ေမးတဲ့အခါက်ေတာ့ အျပင္ထြက္ဖုိ႔ ေနေနသာသာ ေလာေလာဆယ္ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ေတာင္ တုန္ခ်ိေနလုိ႔ က်န္းမာေရးကုိေတာင္ ေတာ္ေတာ္ ဂရုစုိက္ေနရတဲ့ အေနအထားပါတဲ့။”
ဒီအစုိးရဖက္က တရားစြဲရေလာက္ေအာင္ ဘုန္းႀကီးေတြကုိ ဖမ္းမိတဲ့အခါမွာ သက္ေသ၊ သက္ကာယေတြေရာ ရွိထားလား။ -
“အဲ - ေလာေလာဆယ္ ရွာေဖြပုံစံနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္ ၾကည့္မိရသေလာက္ေတာ့ ရက္ခ်ဳပ္အတုလုိ႔ စြဲထားတဲ့ စာရြက္တစ္ရြက္ ပါတယ္။ ဆင္ဆာမဲ့ ဗြီဒီယုိ ဆုိတဲ့ အေခြေတြ ေတြ႔ရတယ္။ ဒါေပမယ့္လုိ႔ အမႈစစ္ၾကည့္တဲ့ အခါက်ေတာ့မွ ဒါေတြက သူတုိ႔ဆီက သိမ္းဆည္းမိတာ၊ သူတုိ႔ ကိုယ္တိုင္ အပ္ေပးတာေတြ ဟုတ္မဟုတ္ ဆုိတာ က်ေနာ္တုိ႔ ေတြ႔ရွိရမွာခင္ဗ်။ အမႈ မစစ္ရေသးေတာ့ ႀကိဳေတာ့ မေျပာႏုိင္ပါဘူးခင္ဗ်။”
အခု သူတုိ႔ကုိ ဘယ္မွာထားလဲခင္ဗ်။ -
“ဟုတ္ကဲ့၊ အင္းစိန္မွာ ထားတယ္လုိ႔ သိရပါတယ္ခင္ဗ်။ မေန႔က ရုံးခ်ိန္းရက္ကပဲ ေခၚသြားပါတယ္။”
သူတုိ႔ရဲ႕ သက္ဆုိင္ရာ မိသားစုေတြ၊ ေဆြမ်ိဳးေတြကေရာ ေတြ႔ခြင့္ရသလား။ -
“မိသားစု၀င္ေတြကေတာ့ မလာႏုိင္ပါဘူးခင္ဗ်ာ၊ ဆြမ္းေလး တခါတရံ လာပုိ႔တဲ့ ရပ္ကြက္ထဲက ဒကာ၊ ဒကာမေတြ နည္းနည္းပါးပါး ေလာက္ပဲ လာႏုိင္ၾကတယ္။ ေတာ္ေတာ္ေလး ဆင္းရဲတဲ့ ေက်ာင္းမ်ိဳးပါ ခင္ဗ်။ ရုံးတက္တာေတာင္ ၁၀ ႀကိမ္၊ ၁၁ ႀကိမ္ ရွိေနၿပီ၊ အခုက်မွပဲ ဒါကုိ သိရတယ္ခင္ဗ်။ က်ေနာ္တုိ႔ကလည္း အခ်ိန္ မွီျဖစ္ေအာင္ကုိ ပါ၀ါတင္ ႀကိဳးစားၿပီးေတာ့ သူတုိ႔အမႈအတြက္ ရင္ဆုိင္ေပးမယ္ ဆုိၿပီးေတာ့ မေန႔ကမွ ပါ၀ါတင္ျဖစ္တယ္ခင္ဗ်။”
ဟုတ္ကဲ့၊ ဦးဖုိးျဖဴေရ အခုလုိ ရွင္းျပေပးတာ ေက်းဇူး အမ်ားႀကီးတင္ပါတယ္ေနာ္။
1/24/08
photos of U Gambira
အရွင္ဂမၻီရ(ယပ္ေတာင္ႏွင့္)
အရွင္ဂမၻီရႏွင့္ရဟန္းဒကာမိသားစု
အရွင္ဂမၻီရ(၀ဲဘက္မတ္တက္ရပ္လွ်က္)
U Gambia's biography
the following is U Gambia's biography in Burmese. JPEG file is also available.
English version is also available.
ဦးဇင္းရဲ႔ အတၳဳပၸတၱိကုိ မဇိၩမ စာမ်က္ႏွာမွာေတြ႔ရတယ္။ ဘေလာ့ဂ္တစ္ခုက ယူထားတယ္လုိ႔ ဆုိထားတာမုိ႔ အဲဒီဘေလာ့ဂ္ကုိေရာက္ေအာင္သြားျပီး ကူးေပးလုိက္ပါတယ္။
http://vimutti.blogspot.com/
Thursday, January 17, 2008
အရွင္ဂမၻီရ
ဘြဲ႕အမည္။ ။ ဦးစေႏၵာဘာသ
လူအမည္။ ။ ညီညီလြင္
ဦးဂမၻီရကုိ ၁၉၇၉ ခုႏွစ္၊ ဇြန္လ ၁၉ ရက္၊ အဂၤါေန႔၌ အဖ
ဦးမင္းလြင္၊ အမိေဒၚေရးတုိ႔မွ မေကြးတုိင္း၊ ေပါက္ၿမိဳ႕နယ္၊
ကုိင္းလယ္ေက်း႐ြာတြင္ေမြးဖြားခဲ့သည္။
မိသားစုေနာက္ခံပုံရိပ္တေစ့တေစာင္း
ဖခင္ျဖစ္သူမွာ စစ္မႈထမ္းေဟာင္းတဦးျဖစ္ၿပီး ၁၀ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ဖူးသည္။
မဟုတ္မခံစိတ္ရွိၿပီး အမ်ားအတြက္ အနစ္နာခံလုိစိတ္မ်ားရွိ၍ ထုိစိတ္ဓါတ္ေၾကာင့္ပင္ အထက္
လူႀကီးမ်ားႏွင့္ မတည့္ျဖစ္ကာ တပ္မွထြက္ခဲ့ရသည္။ တပ္မွထြက္ၿပီးေနာက္ ေဒၚေရးႏွင့္
အိမ္ေထာင္ျပဳကာ လက္ဖက္ေျခာက္၊ က်ားရုိး၊ က်ားေရ၊ ေက်ာက္မ်က္ရတနာကုန္သည္
အျဖစ္ အသက္ေမြးခဲ့သည္။
မိခင္ျဖစ္သူေဒၚေရးမွာ ေက်ာင္းဆရာမ ေဟာင္းတဦးျဖစ္ခဲ့ၿပီး တာ၀န္က်ရာ ေပါက္ၿမိဳ႕နယ္၊
သပြတ္စုေက်း႐ြာ၊ ကုိင္းလယ္ေက်း႐ြာတုိ႕တြင္ ၁၃ ႏွစ္ၾကာတာ၀န္ထမ္းခဲ့သည္။
သူမသည္လည္း ၀ါသနာေၾကာင့္သာလွ်င္ ေက်ာင္းဆရာမအလုပ္ကုိ ၁၃ႏွစ္ၾကာ
တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ႏုိင္ျခင္းျဖစ္သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ထုိအခ်ိန္က မဆလ
လူႀကီးမ်ားႏွင့္ အထက္ဖားေအာက္ဖိ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီးမ်ား၏ ပညာျပမႈမွာ
ၾသခ်ရေလာက္ေသာ ေၾကာင့္ျဖစ္ေပသည္။
သပြတ္စုေက်း႐ြာတြင္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္စဥ္ကဆုိလွ်င္ အျခားဆရာမမ်ားကုိ ႐ြာတြင္
၀န္ထမ္းအိမ္ရာမ်ားေပးခဲ့ ေသာ္လည္း ေဒၚေရးကုိမူ ေပါက္ၿမိဳ႕မွေန႕ခ်င္းျပန္ေက်ာင္းတက္
ေစခဲ့သည္။ ထုိအခ်ိိန္ကေဒၚေရးတြင္သားသမီးႏွစ္ေယာက္ ရွိေနၿပီျဖစ္ၿပီး ဒုတိယသမီးမွာ ရက္ငါးဆယ္သာရွိေသးသည္။ မဆလေကာင္စီလူႀကီး ဦးေမာင္ေမာင္ ၏ တူမျဖစ္သူမွာ
ေဒၚေရး၏ေနရာတြင္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္လုိသည္္ဆုိေသာေၾကာင့္ ေဒၚေရးမွာ ေပါက္ၿမိဳ႕ႏွင့္
(၈) မိုင္ေ၀းေသာကိုင္းးလယ္႐ြာသုိ႕ ေျပာင္းေ႐ႊ႕ျခင္းခံရသည္။
ထုိအခ်ိန္တြင္ ဖခင္ျဖစ္သူ ဦးမင္းလြင္မွာ ဆန္စက္၊ ဆီစက္မ်ား စတင္တည္ေထာင္ကာ
စီးပြားေရးကုိ ႀကိဳးစားရွာ ေဖြခဲ့ရာ အတန္အသင့္ စုမိေဆာင္းမိျဖစ္လာခဲ့သည္။ ကေလးငယ္
ႏွစ္ဦးတာ၀န္၊ ဆီစက္၊ ဆန္စက္မ်ားတာ၀န္၊ ထမင္းဟင္းလ်ာမ်ားခ်က္ျခင္းတာ၀န္မ်ားကုိ တစ္ဦးတည္းယူခဲ့ရသည္။ မိခင္ျဖစ္သူေဒၚေရးကေတာ့ အလုပ္ထြက္ ရန္ေခါင္းမာေနဆဲ၊ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီး၏ပညာျပမႈမ်ားကုိ ေန႔စဥ္ခါးစည္းခံေနရၿမဲျဖစ္သည္။
ဤသုိ႕ျဖင့္ ကုိင္းလယ္႐ြာသုိ႔ေရာက္ၿပီး ၁၁-ႏွစ္အၾကာ အလုပ္မွထြက္ခဲ့ရသည္။ ဦးမင္းလြင္
သည္လည္း မဆလ လူႀကီးမ်ား၏စစ္ေမးမႈမ်ားကုိ မၾကာခဏခံခဲ့ရသည္။ အေၾကာင္းျပခ်က္မွာ
“ဘာေၾကာင့္ ဒီေလာက္ခ်မ္းသာသ လဲ“ ဟူ၍ျဖစ္သည္။ မၾကာခဏလည္း ဖမ္းဆီးရန္ ေထာင္ေခ်ာက္ဆင္ျခင္းခံရသည္။ မဆလလူႀကီးမင္းမ်ား မုန္းတီးရသည့္အေၾကာင္းအရင္းမွာ
ဦးမင္းလြင္သည္ တနယ္သားျဖစ္ၿပီး စီးပြားတက္လာျခင္းႏွင့္ သူ၏မဟုတ္မခံ စိတ္ရွိ ျခင္းေၾကာင့္ သာျဖစ္ေပသည္။ ထုိသုိ႕ေသာ အေျခအေနအရပ္ရပ္ေၾကာင့္ ၁၉၈၃-ခုႏွစ္တြင္ ေပါက္ၿမိဳ႕သုိ႔
ေျပာင္းေ႐ႊ႕ခဲ့သည္။
၁၉၈၈ခုႏွစ္ အေရးအခင္းျဖစ္ေသာအခါ ေပါက္ၿမိဳ႕နယ္ သပိတ္ေခါင္းေဆာင္၊ NLD အဖဲြ႕၀င္ျဖစ္ၿပီး
တသီးပုဂၢလ အမတ္အျဖစ္ ရပ္႐ြာလူထု၏ ေ႐ြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ျခင္းခံရသူျဖစ္သည္။ ထုိအေရးအခင္း
တြင္ ဦးဂမၻီရ၏ ဖခင္မွာ ႏွိပ္စက္ခံျပည္သူလူထု၏ စိတ္ဓါတ္အုံႂကြမႈ၊ လက္စားေခ်လုိမႈ၊ လက္တုံ႔ျပန္
လုိမႈမ်ားကုိ အၾကမ္းမဖက္ေစဘဲ ၿငိမ္း ခ်မ္းေရးအသြင္ျဖင့္ ထိန္းသိမ္းခဲ့ေသာသူျဖစ္ပါသည္။
အကယ္ဆုိလွ်င္ ၎ မဆလမ်ားအေပၚ လက္တု႔ံျပန္လွ်င္ရႏုိင္ေသာ္လည္း ရန္ကုိရန္ခ်င္းမတုံ႔ႏွင္းခဲ့ေပ။
႐ွစ္ေလး လုံးကာလအတြင္းက ဆီစက္တလုံးမွလဲြ၍ ရွိသမွ်စည္းစိမ္ဥစၥာမ်ား အားလုံးကုန္ဆုံးသြားခဲ့သည္။ ျပည္သူလူထုအ တြက္ အသုံးျပဳခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ အိမ္၌လည္း အငယ္ဆုံးကေလးမွလြဲလွ်င္ အားလုံးေက်ာင္းသားမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ အငယ္ဆုံးကေလးမွာ (၄) ႏွစ္အ႐ြယ္ျဖစ္သည္။ အေရးအခင္း
ၿပီးခ်ိန္တြင္ ဖခင္ျဖစ္သူႏွင့္ အကုိႀကီးတုိ႔မွာ ေထာင္ (၁ႏွစ္ခဲြ) ႏွင့္(၃) ႏွစ္စီက်ခံခဲ့ရသည္။ မိခင္ျဖစ္သူမွာ ဖခင္ႏွင့္အကုိႀကီးတုိ႔၏ အမႈကိစၥမ်ားကုိ လုိက္လံေဆာင္႐ြက္ ေနရေသာေၾကာင့္ အိမ္မႈကိစၥမ်ားကုိ မေရွာင္မလဲႊြသာပခုံးေျပာင္းတာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရန္လုိအပ္လာသျဖင့္ ဒုတိ ယသမီးျဖစ္သူ မခင္သူေဌးမွာ
(၁၀) တန္းႏွင့္ေက်ာင္းထြက္လုိက္ရၿပီး ေမာင္ညီမေလးမ်ားအားလုံး (၁၀)တန္း ေအာင္ျမင္ၿပီးမွ တဖန္ (၁၀) တန္းျပန္ေျဖခဲ့ရသည္။ ဂုဏ္ထူး ၁ ခုႏွင့္ႏွစ္ခ်င္းေပါက္ေအာင္ျမင္ခဲ့သည္။
ငယ္စဥ္ဘ၀
၁၉၈၃ခုႏွစ္ ထုိကာလက ဦးဂမၻီရမွာ အသက္ေလးႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္သည္။ ေမြးခ်င္း (၇)ေယာက္ရွိၿပီး ဦးဂမၻီရမွာ (၅) ေယာက္ေျမာက္ျဖစ္သည္။ အသက္ (၅) ႏွစ္အ႐ြယ္တြင္ ေပါက္ၿမိဳ႕၊ေအာင္တံခြန္ရပ္၊ အမွတ္(၄)မူလတန္း ေက်ာင္းတြင္ စတင္ေက်ာင္းေနခဲ့သည္။ သူငယ္တန္းမွ ေလးတန္းအထိ၊အတန္းစဥ္ပထမရကာ ေက်ာင္းအုပ္ ဆရာမႀကီး၏ ခ်စ္ခင္မႈကုိအထူးခံရသူျဖစ္သည္။
ကေလးစစ္သားျဖစ္ရေသး
၁၉၈၈ခုႏွစ္မွစ၍ ဦးဂမၻီရ၏စိတ္တြင္ မိသားစုမ်ား တကြဲတျပားစီျဖစ္ရျခင္း၊ စီးပြားေရး
က်ဆင္းမႈမ်ားကုိခံစားရ ျခင္းႏွင့္အတူ ႏုိင္ငံေရးစိတ္မ်ားလည္း အျမစ္တြယ္ခဲ့ဟန္ရွိပါသည္။
ေက်ာင္းမ်ား (၂) ႏွစ္ခန္႔ ပိတ္လုိက္ျခင္း ေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ အုပ္ထိန္းသူမိဘမ်ား၏
အုပ္ခ်ဳပ္မႈကင္းလြတ္ သြားျခင္းေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ အသက္ ငယ္ငယ္ႏွင့္ေပခဲ့၊ ေတခဲ့
ေသးသည္။ မိသားစုအုပ္ခ်ဳပ္မႈပုံစံမွာလည္း ဖခင္မွာ စစ္မႈထမ္းေဟာင္းတဦးျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ စည္းကမ္းတင္းက်ပ္ကာ စစ္တပ္ပုံစံအုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့သည္။ လူငယ္ဘ၀တြင္ ေၾကာက္႐ြ႕ံရေသာပုံစံႏွင့္
ရွင္သန္ရလွ်င္ ထြက္ေပါက္ရွာၾကစျမဲျဖစ္သည္ႏွင့္အညီ မိဘ၏ တင္းက်ပ္မႈေအာက္တြင္
အသက္ငယ္ငယ္ႏွင့္ ေပေတေလလြင့္ခဲ့သည္။ ထုိအခါ မိဘမ်ားက ပုိ၍တင္းက်ပ္၊ တဖန္
လူငယ္က ထြက္ေပါက္ရွာမွားသည့္အခါ ေနာက္ဆုံး ငရဲတြင္းေရာက္ခဲ့ရသည္။ ဤသုိ႕ျဖင့္
အသက္၁၂ ႏွစ္အရြယ္ ၅ တန္းေက်ာင္းသားဘ၀တြင္ ကေလး စစ္သားျဖစ္ခဲ့ရသည္။
သာသာနာ့ေဘာင္ေရာက္ၿပီ
အိမ္မွရုတ္တရက္ ေပ်ာက္သြားေသာ သားျဖစ္သူ၏ သတင္းကုိ မိဘမ်ားက အပူတျပင္း လုိက္လံ
စုံစမ္းခဲ့သည္။ ရန္ကုန္ရွိ စစ္ဌာနတစ္ခုတြင္ဟု စုံစမ္းသိရွိရေသာအခါ လုိက္လံကယ္ထုတ္ခဲ့သည္။ ထုိကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ အာဏာပုိင္မ်ားက ေပါက္ၿမိဳ႕သုိ႔လာေရာက္စုံစမ္းခဲ့သည္။ သားျဖစ္သူကုိ
ေတြ႔သြားလွ်င္ အဖမ္းခံရမည္၊ အသက္ မျပည့္ဘဲ စစ္မႈထမ္းရမည္၊ ေထာင္ဒဏ္က်ခံရမည္စုိး
ေသာေၾကာင့္ ေပါက္ၿမိဳ႕ေလသာေတာင္ေက်ာင္းတုိက္ ဆရာေတာ္ကုိ ဥပဇၨယ္ျပဳကာ သာမေဏ
အျဖစ္ စတင္ေရာက္ရွိခဲ့သည္။ ထုိ႕ေနာက္ ရန္ကုန္ရွိအင္းစိန္႐ြာမေက်ာင္းတုိက္သုိ႔ ပုိ႔ေဆာင္ ေပးခဲ့ သည္။သာသနာ့ေဘာင္တြင္ ေပ်ာ္ပုိက္ကာ စာ၀ါမ်ားလုိက္ခဲ့သည္။ မူလတန္း၊ အငယ္တန္း၊ အလတ္
တန္း၊ အႀကီးတန္း၊ စာေမးပဲြမ်ားႏွင့္ နိကာယ္ေလးက်မ္းကုိ ထူးခၽြန္စြာ ေအာင္ျမင္ခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။
ေနထိုင္ခဲ့ေသာ ေက်ာင္းမ်ားကေတာ့ အစုံအႏွံ႔ပင္ျဖစ္သည္။ အင္းစိန္႐ြာမ၊ ေထာက္ၾကံ့ေတာရ၊
သဒၶမၼ၀ံသ အလုံ ေက်ာင္းတုိက္၊ ပခုကၠဴအေရွ႕တုိက္၊ အလယ္တုိက္၊ မႏၱေလးမစုိးရိမ္ေက်ာင္း
တုိက္တုိ႕ျဖစ္သည္။ အသက္ ၂၀ အ႐ြယ္တြင္ လွည္းကူးၿမိဳ႕မွ ရဟန္းဒကာ ဦးသိန္းဦးတုိ႔ ဇနီး
ေမာင္ႏွံႏွင့္အတူ၊ မိသားစုတုိ႕က ရဟန္းခံေပးခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ စာ၀ါလုိက္ေနစဥ္အတြင္း
ကရင္ျပည္နယ္ ၿမိဳင္ႀကီးငူတြင္ ၅ ႏွစ္ၾကာမွ် ဗုဒၶဘာသာျပန္႔ပြားေရး အတြက္ သာသနာျပဳခဲ့ပါသည္။
ပင္ကုိယ္စိတ္ေနစိတ္ရင္း
မိမိ၏ တုိင္းျပည္ႏွင့္လူမ်ဳိးအေပၚ အထူးခ်စ္ခင္သူ၊ အမွန္တရားကုိ ျမတ္ႏုိးၿပီး လြတ္လပ္မႈကုိခုံမင္သူ၊ ဖိႏွိပ္စုိးမုိး အႏုိင္က်င့္မႈမ်ားကုိ စက္ဆုပ္သူျဖစ္သည္။ စာေပကုိျမတ္ႏိုးေသာ အရွင္ဂမၻီရသည္ ဘာသာေရးဆုိင္ရာစာအုပ္ မ်ား၊ အဂၤလိပ္စာႏွင့္ဆုိင္ေသာစာအုပ္မ်ား၊ ကြန္ျပဴတာနည္းပညာႏွင့္ဆုိင္ေသာစာအုပ္မ်ားကုိ အျမဲ၀ယ္ယူဖတ္္႐ႈ စုေဆာင္းခဲ့သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံအရပ္ရပ္ရွိ စာၾကည့္တုိက္မ်ားသုိ႔ စာအုပ္မ်ားလွဴဒါန္းခဲ့သည္။ သူေနထုိင္ရာ ေပါက္ၿမိဳ႕တြင္ စာၾကည့္တုိက္တခုကုိ ထူေထာင္၍ စာအုပ္မ်ားလွဴဒါန္းခဲ့သည္။ ဇီ၀ိတဒါနေသြးလွဴျခင္းအမႈကုိ လည္း ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္းလုိပင္ ျပဳလုပ္ျမဲျဖစ္သည္။
ရည္မွန္းခ်က္မွာ------
ေထာက္ၾကံ့ေတာရ၌ ေနစဥ္အတြင္း ေက်ာင္းထုိင္ဘုန္းႀကီး၏ ခ်စ္ခင္မႈကုိ အထူးခံရသူျဖစ္သည္။ စာခ်ဘုန္းႀကီးအျဖစ္ တာ၀န္ေပးအပ္ျခင္းခံရသည္။ ရခုိင္ျပည္နယ္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတေက်ာင္း
မွလည္း ေက်ာင္း ထုိင္ဘုန္းႀကီးအျဖစ္ ပင့္ဖိတ္ျခင္းခံရသည္။ သုိ႕ေသာ္ဓမၼာစရိယတန္းၿပီးလွ်င္ သာသနာျပဳတကၠသုိလ္တက္ရန္ ရည္႐ြယ္ခ်က္ရွိခဲ့ေသာေၾကာင့္ ေက်ာင္းမထုိင္ခဲ့ေပ။ သာသနာ ျပဳတကၠသိုလ္မွဘဲြ႕ရၿပီးလွ်င္ အိႏၵိယႏုိင္ငံတြင္ ပညာသင္ၾကားၿပီးလွ်င္ ႏုိင္ငံတကာသာသနာျပဳ ဓမၼကထိကအျဖစ္ ရွင္သန္သြားရန္ ရည္႐ြယ္ထားသည္။ အခ်ိန္ ရလွ်င္လည္း အဂၤလိပ္စာႏွင့္ ကြန္ျပဴ တာပညာတုိ႔ကုိ ေလ့လာလုိက္စားခဲ့သည္။ ႏုိင္ငံေရးသိပၸံ၊ ရသစာေပ၊ ကဗ်ာ၊ ဂီတ တုိ႔ကုိလည္း ေလ့လာ လုိက္စားခဲ့သည္။ ဘာသာေရးေဆာင္းပါး၊ ၀တၳဳ၊ ကဗ်ာတုိ႕လည္းေရးသားခဲ့ သည္။
လမ္းေၾကာင္းေျပာင္းၿပီ
ဓမၼာစရိယတန္း စာ၀ါလုိက္ေနစဥ္အတြင္း ၂၀၀၅ ခုႏွစ္တြင္ ျပည္သူလူထု၏ စား၀တ္ေနေရး၊ ပညာေရး၊ဘာသာ ေရးနိမ့္က်ေနမႈမ်ားကုိ အထူးသိျမင္ကာ လ်စ္လ်ဴမ႐ႈရက္ေတာ့ဘဲ သံဃာထုအတြင္း စည္းရုံးမႈမ်ားကုိ စတင္ခဲ့ သည္။ ဒီပဲယင္းအေရးအခင္းကာလက ႏွစ္ႀကီးေထာင္က်အက်ဥ္းသားမ်ားကုိ သကၤန္းစည္းေပးကာ ေဒၚေအာင္ ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ေက်ာင္းသားမ်ားအား အာဏာပုိင္မ်ားက အသတ္ခုိင္းမႈအေပၚ အထူးစိတ္နာခဲ့သည္။ စစ္အစုိးရ အာဏာပုိင္မ်ား၏ ဘာသာတရားကင္းမဲ့မႈ၊ သာသနာေတာ္ႀကီးအား အသေရညွိဳးႏြမ္းေအာင္ျပဳလုပ္မႈ၊ ဘုန္းႀကီး အေယာင္ေဆာင္ကာနာမည္ဖ်က္မႈ၊ စစ္အုပ္စုအာဏာတည္ျမဲေရး တခုတည္းကုိသာ ၾကည့္မႈတုိ႔ေၾကာင့္ မိမိ၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ားအပ်က္ခံကာ စာ၀ါမလုိက္ႏုိင္ေတာ့ဘဲ ဤစက္တင္ဘာအေရးအခင္းကုိ ဦးေဆာင္ပါ၀င္ လႈပ္ ရွားခဲ့ရပါေတာ့သည္။
သူ၏ မအိပ္မေနလႈပ္ရွားမႈမ်ားကေတာ့ အ့ံမခန္းပင္ျဖစ္သည္။ ထုိ႕ေၾကာင့္လည္း တႏုိင္ငံလုံးရွိ သံဃာေတာ္ အရွင္သူျမတ္အားလုံးလုိလုိႏွင့္ ေပါင္းစည္းလက္တဲြႏုိင္ခဲ့သည္။ ထုိ႕ေၾကာင့္ပင္၂၀၀၇ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာ အေရးေတာ္ပုံႀကီးမွာ ေအာင္ျမင္စြာေပၚေပါက္လာခဲ့ရသည္။
သုိ႕ေသာ္ အာဏာရွင္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားအေနျဖင့္ သံဃာေတာ္အရွင္သူျမတ္မ်ား၊ ျပည္သူမ်ား၊ ေက်ာင္းသား လူငယ္မ်ားအေပၚ ဤကဲ့သုိ႕ ရက္ရက္စက္စက္ ေခ်မႈန္းသတ္ျဖတ္ပစ္မည္ကုိေတာ့ သူ-လုံး၀ေမွ်ာ္လင့္မထားမိခဲ့။ ဤမွ် ရုိင္းစုိင္းယုတ္မာလိမ့္မည္ဟု မထင္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္လည္း လမ္းေပၚထြက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ၎က ေနာက္ ပုိင္းတြင္ ဖြင့္ဟျမြက္ၾကားခဲ့သည္။
ဤအျဖစ္ဆုိးႀကီးကုိ ျပန္လည္းစဥ္းစားမိတုိင္း စိတ္ဖိစီးမႈမ်ားခံစားရကာ က်န္းမာေရးထိခုိက္လာခဲ့သည္။ သုိ႕ေသာ္လည္း က်န္းမာေရးခ်ဳိ႕ငဲ့ေနသည့္အၾကားကပင္ ေရွာင္တိမ္းပုန္းေအာင္းရင္းႏွင့္ အေရးေတာ္ပုံ အရွိန္ အဟုန္က်မသြားေရး ဆက္လက္ထိန္းသိမ္းသယ္ပုိးေနခဲ့ရသည္။ မိတ္ေဆြအသုိင္းအ၀ုိင္းမ်ားမွ သူ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ျပည္ပသုိ႔ထြက္ခြာသြားရန္တုိက္တြန္းေျပာဆုိခဲ့ေသာ္လည္း "တုိက္ပဲြ မေအာင္ျမင္ မခ်င္း ျပည္ပသုိ႕ ထြက္ခြာမသြားေၾကး" ဆုိသည့္ တုိက္ပဲြ၀င္ရဲေဘာ္မ်ားအၾကား ထားရွိခဲ့သည့္ကတိသစၥာကုိ သစၥာရွိရွိ ခုိင္က်ည္စြာ ေစာင့္ထိန္းခဲ့ သည္။
အဖမ္းခံရၿပီ
ယခုအခ်ိန္တြင္မူ အာဏာပုိင္မ်ား၏ ပိုက္စိပ္တုိက္ ရွာေဖြဖမ္းဆီးမႈေအာက္၌ အဖမ္းခံလုိက္ရေပၿပီ။ ႏုိ၀င္ဘာ ၄ ရက္ေန႕၌ ၎ပုန္းေအာင္ေနထုိင္သည့္ စဥ့္ကုိင္နယ္ထဲတြင္ အဖမ္းခံလုိက္ရၿပီး၊ ရန္ကုန္၊ အင္းစိန္အက်ဥ္း ေထာင္၊ အေဆာင္ (၂)၊ အခန္း (၂၃) ၌ တဦးတည္း အထီးက်န္စံပယ္ေနရသည္။
ေထာင္က်ေသာ္လည္း
ဒီဇင္ဘာ ၅ ရက္ေန႕တြင္ မိသားစုအေနျဖင့္ ပထမအႀကိမ္ ေထာင္၀င္စာေတြ႕ဆုံခြင့္ရခဲ့သည္။ မိသားစု၏ စီးပြား ေရးအေျခအေန ယိမ္းယိုင္ေနျခင္းႏွင့္အတူ ခရီးလည္းေ၀းကြာသည့္အတြက္ ေထာင္၀င္စာ ပံုမွန္ေတြ႕ဆံုႏိုင္ရန္ အတြက္ပင္ ႐ုန္းကန္ေနၾကရသည္။ အရွင္ဂမၻီရသည္ ေထာင္တြင္းအထီးက်န္မႈကုိ တရားေတာ္မ်ားမွတ္ရင္း ႏွင့္ပင္ ပယ္ေဖ်ာက္ရင္း ျပင္ပတြင္ က်န္ေနရစ္သည့္ ရဟန္းရွင္လူျပည္သူမ်ား၏ ေနာက္ထပ္တႀကိမ္ တုိက္ပဲြေခၚ သံကုိ နားစြင့္ေနမည္မွာ မလဲြဧကန္ပင္။
ဦးဂမၻီရေျပာေနၾကစကားတခြန္းရွိပါသည္။
“က်ဳပ္တုိ႕ဘုန္းႀကီးေတြဆုိတာက လူေတြလုိ ဇနီးမယား၊ စည္းစိမ္ ဥစၥာ တြယ္တာစရာေတြ ဘာမွရွိတာမဟုတ္ ဘူး၊ က်ဳပ္တုိ႕လူျဖစ္လာရတာကုိက သာသနာျပဳဖုိ႕အတြက္ဗ်၊ လူေတြအတြက္ဗ်၊ သာသနာျပဳႏုိင္ဖုိ႕ဆုိတာက လည္း လူေတြရဲ႕ဘ၀ စား၀တ္ေနေရး၊ လူမႈေရး၊ မင္းဆုိးမင္းညစ္ေတြေဘးက ေျပလည္ကင္းလြတ္ေနမွဗ်၊ ဘာ သံေယာဇဥ္မွမရွိတဲ့ က်ဳပ္တုိ႕က လူေတြရဲ႕အခက္အခဲေတြကုိ ေျပလည္ေအာင္ေျဖရွင္းေပးရမယ္။ ဒီအလုပ္ေတြ ကုိ လုပ္ကတည္းက ဘ၀ေတြ၊ အသက္ေတြ ရင္းထားရတာ၊ အဖမ္းခံရမွာနဲ႕ေသမွာ ႏွစ္မ်ဳိးပဲရွိတယ္“
1/16/08
poem writtten by U Gambira's mother
၁။ အရွင္ဂမၻီရရဲ႔ ဓာတ္ပုံ တ့ဲ။ မုိးမခမွာေတြ႔ရတယ္။ စာကုိေတာ့ အဲဒီမွာပဲ ဖတ္ေပေတာ့။ မုိးမခမွာ ဘီအုိင္တီ သုံးတယ္၊ ဒီဘေလာ့ဂ္မွာက ေဇာ္ဂ်ီ၀မ္းသုံးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပုံကုိပဲ တင္ေပးလုိက္ပါတယ္။
၂။ ပုံၾကီးၾကည့္ဖုိ႔ ပုံကုိ တစ္ခ်က္ ႏွိပ္ပါ။
၃။ ဘုန္းၾကီးရဲ႔ မယ္ေတာ္ ေဒၚေရးရဲ႔ကဗ်ာလည္း တင္ေပးလုိက္ပါတယ္။ ေရဒီယုိေတြကတဆင့္ ၾကားျပီးေရာေပါ့။ ပိေတာက္ေျမ ဘေလာ့ဂ္ကေန စာစီျပီးသားေတြ႔လုိ႔ ကူးေပးလုိက္ပါတယ္။
၄။ ဗီြအုိေအမွာ ျပန္နားေထာင္ျပီး အက်အေပါက္တခ်ဳိ႔ ျပင္ေပးလုိက္ပါျပီ။
http://www.voanews.com/burmese/upload/12-04-07%202%20POEMS.mp3
အရွင္ဂမၻီရ၏ မယ္ေတာ္ ေဒၚေရး၏ ကဗ်ာ
http://padaukmyay.blogspot.com/
16/11/2007
အေမ့ရင္ထဲမွာ
ေၾသာ္….အစကေတာ့ အားငယ္မိ
သားႀကီးက အခ်ဳပ္ထဲမွာ
ေခၽြးမကလည္း အိမ္မျပန္ရဲ
သားႀကီးရဲ႕ သမီးေလး သုံးေယာက္ကလည္း
လူမမယ္ေလးေတြ
အေ၀းမွာ မိမဲ့ ဖမဲ့နဲ႔
သူတုိ႔ခ်ည္း က်န္ခဲ့။
သားဦးဇင္းနဲ႔ ခင္ပြန္းက ေျပးေနရ
က်န္မိသားစုက
အထိတ္ထိတ္ အလန္႔လန္႔နဲ႔ ေနရတဲ့အထဲ
သူတို႔ေတြအတြက္ ေသာကေရာက္ရတာက ရင္နဲ႔အမွ်
မ်က္ရည္ေပါက္ေပါက္ က်မိပါရဲ႕
အေရးထဲ အလုပ္ပ်က္ အကိုင္ပ်က္နဲ႔
စား၀တ္ေနေရးက တမ်ဳိး။
ေဟာ… အခုေတာ့
ဦးဂမီၻရ ဖမ္းမိၿပီ…တဲ့
ဖခင္ကေရာ ဘယ္မွာတဲ့လဲ
မပဋာလက္သစ္ က်မ
ဘယ္လုိ ေျဖရပါ့
ဒီဒုကၡေတြ
ဒီေသာကေတြ
ဘယ္သူမ်ား ကယ္ႏုိင္ပါ့မလဲ
အုိ …မဟုတ္ေသးဘူးေလ
ငါ့မွာ သား အရွင္ဂမၻီရေတြ
သား ေအာင္ေက်ာ္ေက်ာ္ေတြ
အမ်ားႀကီးပါလား
….ဘယ္သူေတြပါလိမ့္
သူတုိ႔ သူတုိ႔ေတြေလ
ငါ့မွာ သားေတြ အမ်ားႀကီးမွ အမ်ားႀကီး
သမီးေတြေရာေတာင္ ပါလုိက္ေသး
ငါ့မွာ မိသားစု အမ်ားႀကီးရိွတယ္။
ငါ့မွာ အသုိင္းအ၀ုိင္း အမ်ားႀကီးရိွတယ္။
ငါ အားမငယ္ေတာ့ဘူး
ဂုဏ္ေတာင္ ယူရဦးးမွာ။
ငါ မ်က္ရည္က်တာေတာင္ ရွက္မိပါရဲ႕
အဓိကက
ခင္ပြန္းျဖစ္သူနဲ႔သားေတြ သမီးေတြ
က်န္းမာေစဖုိ႔
အျမန္လြတ္ေျမာက္ေစဖုိ႔
သားတုိ႔ သမီးတုိ႔ရဲ႕ အေမ
ဆုေတာင္းလုိက္ပါရဲ႕။
ပုိက္ဆံေတာ့ျဖင့္ မခ်မ္းသာပါဘူး
ဒါေပမယ့္
ခုေနမ်ား
သိန္းေထာင္ခ်ီ ေပးမယ္ဆိုလည္း မလုိခ်င္
စိန္ေတြ ေရႊေတြ ပုံၿပီး ေပးမယ္ဆုိလည္း မမက္ေပါင္
ခင္ပြန္းျဖစ္သူနဲ႔
သားႀကီး သားလတ္ သားငယ္
သမီးႀကီး သမီးလတ္ သမီးငယ္
အားလုံးအားလုံး
လြတ္ေျမာက္ေစခ်င္တာက
အေမ့ရဲ႕ အလုိခ်င္ဆုံးဆု
အေမ၏ ခ်စ္ျခင္းေၾကာင့္
အေမ၏ ေမတၱာေၾကာင့္
သားတုိ႔ သမီးတုို႔စိတ္ခ်မ္းသာမႈ ရၾကပါေစ။
အျမန္ဆုံး လြတ္ေျမာက္ႏုိင္ၾကပါေစသတည္း။ ။
ခင္ပြန္းနဲ႔သားသတင္း နားေထာင္ရင္း မ်က္ရည္မ်ားျဖင့္ ေရးဖဲြ႔ပါသည္။
Subscribe to:
Posts (Atom)